พระกษัตริย์ พระองค์ที่ ๕
พระยางั่วนำถุม ทรงเป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ ๕ แห่งราชวงศ์พระร่วงกรุงสุโขทัย เสวย ราชสมบัติตั้งแต่ พ.ศ. ๑๘๖๖ ถึง พ.ศ. ๑๘๙๐ ชินกาลมาลีปกรณ์กล่าวไว้ว่า พระองค์เป็นพระราชโอรส ของพ่อขุนบานเมือง พระยางั่วนำถุมทรงสถาปนาพระยาลือไทย (พระมหาธรรมราชาที่ ๑) ให้เป็น พระมหาอุปราช ทรงครองเมืองศรีสัชนาลัยเมื่อ พ.ศ. ๑๘๘๓
หลังจากปีพ.ศ. ๑๘๔๑ ซึ่งเป็นปีสวรรคตของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช อาณาจักรสุโขทัย ก็แตกสลาย เมืองต่างๆ ตั้งตัวเป็นเอกราช เช่น เมืองคนที(กำแพงเพชร) พระบาง (นครสวรรค์) เชียงทอง (ระแหงตาก) มาถึงรัชสมัยพระมหาธรรมราชาที่ ๑ (ลือไทย) จึงทรงขยายอาณาจักรสุโขทัย ออกไปใหม่ (จารึกหลักที่ ๓)
ปีเสวยราชสมบัติของพระยางั่วนำถุมคือ พ.ศ. ๑๘๖๖ ซึ่งคำนวณจากปีที่พระยาลิไทย (ลือไทย) แต่งไตรภูมิพระร่วงคือปีระกา ศักราช ๒๓ (เมื่อพระยาลิไทยทรงครองราชสมบัติในเมือง ศรีสัชนาลัยได้ ๖ ปี) เมื่อเทียบกับจารึกหลักที่ ๕ ซึ่งกล่าวว่าเมื่อ พ.ศ. ๑๙๐๔ พระยาลิไทยเสวยราชย์ ในเมืองศรีสัชนาลัยได้๒๒ ปี (คือ ๑๖ ปีหลังจากทรงพระราชนิพนธ์ไตรภูมิพระร่วง) คือศักราช ๒๓ + ๑๖ เท่ากับศักราช ๓๙ เอา ๓๘ ลบ จะได้ศักราช ๑ ซึ่งตรงกับ พ.ศ. ๑๘๖๖ ถือเป็นปีที่พระยา งั่วนำถุมครองราชย์
ส่วนปีสวรรคตของพระยางั่วนำถุมคำนวณได้จากปีที่พระยาลิไทยทรงยกกองทัพไปปราบสุโขทัย ใน พ.ศ. ๑๘๙๐ แล้วเสด็จขึ้นเสวยราชย์ (จารึกหลักที่ ๔) อาจจะเป็นเพราะพระโอรสของพระยา งั่วนำถุมจะเสวยราชย์สืบแทนพระราชบิดา พระยาลิไทยซึ่งทรงดำรงตำแหน่งมหาอุปราชจึงต้องเสด็จ ไปปราบปรามก็เป็นได้
|
พระยางั่วนำถุม ทรงเป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ ๕ แห่งราชวงศ์พระร่วงกรุงสุโขทัย เสวย ราชสมบัติตั้งแต่ พ.ศ. ๑๘๖๖ ถึง พ.ศ. ๑๘๙๐ ชินกาลมาลีปกรณ์กล่าวไว้ว่า พระองค์เป็นพระราชโอรส ของพ่อขุนบานเมือง พระยางั่วนำถุมทรงสถาปนาพระยาลือไทย (พระมหาธรรมราชาที่ ๑) ให้เป็น พระมหาอุปราช ทรงครองเมืองศรีสัชนาลัยเมื่อ พ.ศ. ๑๘๘๓
หลังจากปีพ.ศ. ๑๘๔๑ ซึ่งเป็นปีสวรรคตของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช อาณาจักรสุโขทัย ก็แตกสลาย เมืองต่างๆ ตั้งตัวเป็นเอกราช เช่น เมืองคนที(กำแพงเพชร) พระบาง (นครสวรรค์) เชียงทอง (ระแหงตาก) มาถึงรัชสมัยพระมหาธรรมราชาที่ ๑ (ลือไทย) จึงทรงขยายอาณาจักรสุโขทัย ออกไปใหม่ (จารึกหลักที่ ๓)
ปีเสวยราชสมบัติของพระยางั่วนำถุมคือ พ.ศ. ๑๘๖๖ ซึ่งคำนวณจากปีที่พระยาลิไทย (ลือไทย) แต่งไตรภูมิพระร่วงคือปีระกา ศักราช ๒๓ (เมื่อพระยาลิไทยทรงครองราชสมบัติในเมือง ศรีสัชนาลัยได้ ๖ ปี) เมื่อเทียบกับจารึกหลักที่ ๕ ซึ่งกล่าวว่าเมื่อ พ.ศ. ๑๙๐๔ พระยาลิไทยเสวยราชย์ ในเมืองศรีสัชนาลัยได้๒๒ ปี (คือ ๑๖ ปีหลังจากทรงพระราชนิพนธ์ไตรภูมิพระร่วง) คือศักราช ๒๓ + ๑๖ เท่ากับศักราช ๓๙ เอา ๓๘ ลบ จะได้ศักราช ๑ ซึ่งตรงกับ พ.ศ. ๑๘๖๖ ถือเป็นปีที่พระยา งั่วนำถุมครองราชย์
ส่วนปีสวรรคตของพระยางั่วนำถุมคำนวณได้จากปีที่พระยาลิไทยทรงยกกองทัพไปปราบสุโขทัย ใน พ.ศ. ๑๘๙๐ แล้วเสด็จขึ้นเสวยราชย์ (จารึกหลักที่ ๔) อาจจะเป็นเพราะพระโอรสของพระยา งั่วนำถุมจะเสวยราชย์สืบแทนพระราชบิดา พระยาลิไทยซึ่งทรงดำรงตำแหน่งมหาอุปราชจึงต้องเสด็จ ไปปราบปรามก็เป็นได้
| |
